Opis
Ikona ta znajduje się w klasztorze w Poczajowie. Została zabrana z Konstantynopola do posiadłości Anny Gojskiej przez metropolitę Neofita. Podczas drogi przez Wołyń, metropolita zatrzymał się w klasztorze w Urli koło Poczajowa. Anna Gojska, rządząca tym regionem, zaprosiła go do siebie. Zanim Neofit opuścił jej posiadłość pobłogosławił jej gościnność tą ikoną, którą umieściła ona w swojej prywatnej kaplicy. Niebawem oboje zauważyli niezwykłe światło naokoło obrazu, a Anna stała się świadkiem cudu uzdrowienia jej niewidomego brata, za sprawą modlitwy przed ikoną, którą oddała do klasztoru w Poczajowie, czując się niegodną jej posiadania. Ikona namalowana jest w stylu bizantynskim. Maria podtrzymuje Jezusa na swej prawej dłoni. Jezus prawą dłonią wykonuje gest błogosławieństwa, lewa zaś spoczywa na ramieniu Marii. Naokoło znajdują się wizerunki świętych: proroka Eliasza i Św. Menasa po lewej, pierwszego męczennika archidiakona Stefana i Św. Awramija po prawej oraz Św.Paraskiewa, Katarzyna i Irena u stóp wizerunku. Inskrypcje wykonano w języku cerkiewnosłowiańskim. W 1678 roku klasztor w Poczajowie uniknął zniszczenia z rąk tureckich najeźdźców dzięki modlitwom do obrazu. Święto obchodzi się 8 września.
