Opis
Matka Boska Ostrobramska znalazła się w Wilnie
w 1346 r., przywieziona przez Wielkiego Księcia Litewskiego Olgierda z Korsunia podczas jednej z jego wielu wypraw wojennych. Podarował ją swojej żonie Julianie, a ta przekazała ją do klasztoru Świętej Trójcy, który znajdował się na końcu miasta (zwany ostrym końcem), gdzie schodziły się dwie główne drogi na Moskwę i Połock. Nad Ostra Brama została umieszczona według wschodniego zwyczaju ikona Matki Boskiej. Po unii 1596 r., dekretem króla polskiego Zygmunta (20.02.1609) ikonę, tak jak i większość cerkwi w Wilnie, odebrano prawosławnym i przekazano unitom. Od 1624 r. razem z unitami rozpoczęli nabożeństwa karmelici bosi. Podczas wojny Polski z Rosją 1655-1661 karmelici wywieźli obraz święty do Królewca. Na swoje poprzednie miejsce wróciła w 1671 r. jako katolicka Ikona Zwiastowania, która przedstawia Matkę Boską w „Umiłowaniu”. Miłuje, kocha Pana Boga bez granic i co Bóg każe to wypełnia. „Oto ja, służebnica Pańska”- Przedstawicielka rodzaju ludzkiego.
Postać ta miłuje i kocha wszystkich do niej przychodzących. Jednoczy także wszystkich bez względu na wyznanie i narodowość. I- jak mówi ks. Wacław Oszajca w wierszu Ostra Brama:
„Zasłuchana jest w litanię słów litewskich, polskich, ruskich dla Niej jednobrzmiących.”
